Men-menlik, melgunyň işidir.
Meňki bitsin, seňki ýitsin.
Merde ýalbarsaň–peseler, namarda ýalbarsaň– eseler.
Mert özünden görer, namart ýoldaşyndan.
Miwesiz agaç odun.
Müň bilseň-de bir bilene geňeş.
Müň çakla, bir okla.
—————
Eselmek, gomparmak, göterilmek.
Ene-atalarymyzdan miras galan dürdänelerden: Nakyllar – E
Edende tapsaň, töre geçme. ——- (Eden, gapa golaý ýer.)
Ekilende ekmedik orlanda aglar.
Ekläniň gadryny, saklaňda bilersiň.
Eli uzynyň dili uzyn.
Emeliň seresi – güýç.
Endişe gazan gaýnatmaz.
Erdem başy- dil. ——- (Erdem, edep, terbiýe.)